Włącz ułatwienia dostępu

Pobierz program Kongresu

E-plakaty program

 

Wybrany temat Kongresu Autism-Europe w 2022 r. to „Szczęśliwa podróż przez życie”. Podkreśla to fakt, że autyzm jest podróżą na całe życie i że jednym z najważniejszych aspektów tego życia powinien być dobrostan osoby autystycznej. Program Kongresu Autism-Europe będzie ambitny, różnorodny, inkluzywny i sprzyjał debacie. To pierwszy raz, kiedy wydarzenie takiej rangi i wielkości będzie miało miejsce w Polsce.

Program Kongresu będzie składał się z głównych prelekcji, sympozjów, ustnych prezentacji, prezentacji plakatów naukowych, dyskusji panelowych, warsztatów, spotkań z ekspertami oraz spotkań networkingowych.


GŁÓWNI PRELEGENCI


Isabel Dziobek
Humboldt University, Berlin, Niemcy
Profesor psychologii klinicznej interakcji społecznych i kierownik Uniwersyteckiej Przychodni Interakcji Społecznych na Humboldt-Universität w Berlinie.##MORE## Jest psychoterapeutką zainteresowaną  zrozumieniem bio-psycho-środowiskowych mechanizmów uporządkowanego i nieuporządkowanego przetwarzania informacji społecznych. W swojej pracy klinicznej koncentruje się na osobach autystycznych dorosłych. Wraz ze Svenem Bölte założyła Niemieckie Towarzystwo Badaczy Autyzmu, którzy m.in. organizują doroczną konferencję. Założyła również partycypacyjną grupę Autism-Research-Collaboration, dzięki której osoby w spektrum są włączane w projektowanie, aktywność i wyniki badań nad autyzmem.
Ewa Furgal
Polska
Założycielka i prezeska Fundacji Dziewczyny w Spektrum, organizacji wspierającej dziewczęta i kobiety ze spektrum autyzmu i tworzącej dla nich bezpieczną przestrzeń.##MORE## Edukatorka antydyskryminacyjna i równościowa, laureatka nagrody Fundacji Polcul za działalność obywatelską. Jest członkiem zespołu badawczego Uniwersytetu Warszawskiego przy projekcie „Queer people with disabilities in Poland”. Jest autorką bloga i inicjatywy Dziewczyna w Spektrum, autorką projektu dla kobiet niepracujących z zespołem Aspergera „Zawodowe Zaprzyjaźnianie” przyjętego do Social Innovation Inkubator Transfer HUB.
Catherine Lord
Mind Institute UCLA, USA
Dr Catherine Lord, profesor na Wydziale Medycyny Uniwersytu Kalifornijskiego w Los Angeles i starszy naukowiec w Semel Institute for Neuroscience and Human Behavior, współtwórca ADOS-2.##MORE## Dr Lord jest licencjonowanym psychologiem klinicznym specjalizującym się w diagnostyce, rozwoju społecznym i komunikacyjnym oraz interwencjach. Jest znana z pracy w badaniach rozwoju społecznego i komunikacyjnego osób w spektrum autyzmu. Brała również udział w opracowaniu standaryzowanych narzędzi diagnostycznych (Autism Diagnostic Observation Schedule - ADOS), skali obserwacyjnej oraz Autism Diagnostic Interview - Revised (ADI-R), wywiadu z rodzicami, obecnie uważanych za złoty standard diagnoz badawczych na całym świecie.
Connie Kasari
UCLA, USA
Dr Connie Kasari jest profesorem psychiatrii w David Geffen School of Medicine na UCLA i wiodącym międzynarodowym ekspertem w opracowywaniu interwencji dla dzieci w spektrum autyzmu i ich rodzin.##MORE## Jej badania koncentrują się na ukierunkowanych interwencjach w celu wczesnego rozwoju komunikacji społecznej u małych autystycznych dzieci i przedszkolaków, a także na relacjach z rówieśnikami u dzieci w spektrum w wieku szkolnym, co prowadzi do uznania jej terapii JASPER za uznaną terapię opartą na dowodach naukowych. Wiele z prac Dr Kasari dotyczy grup społecznych, które tradycyjnie były niedostatecznie reprezentowane w badaniach, w tym dzieci z rodzin zagrożonych ubóstwem i dzieci o minimalnym poziomie werbalnym. Opublikowała wiele prac naukowych o tematyce związanej z rozwojem społecznym, emocjonalnym i komunikacyjnym oraz interwencjami związanymi z autyzmem.
Emily Simonoff
Institute of Psychiatry USA, UK
Profesor psychiatrii dzieci i młodzieży w Klinice Psychiatrii Dzieci i Młodzieży, jak również kierownik Katedry i kierownik naukowy Klinicznej Akademickiej Grupy CAMHS w King’s Health Partners.##MORE## Profesor Simonoff jest psychiatrą klinicznym. Urodziła się w Ameryce, ale swoje szkolenie kliniczne i badania prowadziła w Instytucie Psychiatrii w Londynie. Jest starszym badaczem w National Institute of Health Research i kierownikiem tematu zaburzeń psychicznych i neurorozwojowych dzieci w Maudsley Biomedical Research Center. Jest znana z pracy nad problemami związanymi ze zdrowiem psychicznym (zwłaszcza stanami lękowymi) i autyzmem.
Brian Boyd
Uniwersytet Kansas, USA
Dr Brian Boyd jest profesorem i dyrektorem Juniper Gardens Children’s Project na Uniwersytecie Kansas w USA. Jako dyrektor środowiskowego ośrodka badań stosowanych, zajmującego się rozwojem dzieci, był mocno zaangażowany w badania, które obejmują najbardziej wrażliwe i często marginalizowane populacje.##MORE## Jest szkolonym pedagogiem specjalnym, więc wiele jego badań dotyczyło rozwoju i oceny interwencji opartych na dowodach naukowych, które można wdrożyć w kontekstach szkolnych. Ta praca zaowocowała jednymi z pierwszych porównawczych badań na temat skuteczności interwencji klasowych dla dzieci w wieku przedszkolnym ze spektrum autyzmu. Ponadto dr Boyd był aktywnie zaangażowany w badania nad sensorycznymi i powtarzalnymi zachowaniami dzieci i młodzieży w spektrum, w tym w opracowywanie i walidację wyników. Był również zaangażowany w opracowywanie interwencji stosowanej analizy zachowania w celu promowania elastyczności zachowań dzieci w spektrum, aby mogły one w znaczący sposób uczestniczyć w swoim środowisku. Praca dr Boyda była stale finansowana zarówno przez Instytut Nauk o Edukacji, jak i przez Narodowe Instytuty Zdrowia. Obecnie zasiada w wielu radach krajowych, które zajmują się poprawą sytuacji osób niepełnosprawnych i pochodzących ze społeczności historycznie zaniedbanych.


Petrus de Vries
Departament of Psychiatry and Mental Health, RPA
Petrus de Vries jest profesorem psychiatrii dzieci i młodzieży oraz dyrektorem Centrum Badań nad Autyzmem w Afryce i Jednostki Badań nad Zdrowiem Młodzieży na Uniwersytecie w Kapsztadzie.##MORE## W latach 2004-2011 prof. De Vries założył i prowadził wieloagencyjne, interdyscyplinarne biuro wsparcia dla dzieci w wieku szkolnym z zaburzeniami neurorozwojowymi w Cambridgeshire & Peterborough NHS Foundation Trust w Wielkiej Brytanii, w ramach silnej współpracy między sektorami zdrowia i edukacji. W 2012 roku powrócił do RPA aby objąć profesurę. Nadzoruje 4 programy badawcze na Uniwersytecie w Kapsztadzie, w tym Centre for Autism Research in Africa, Adolescent Health Research Unit, program Tuberous Sclerosis Complex oraz Staff Research Development Program.


SYMPOZJA

Komitet Naukowy Kongresu, a także zaproszeni przez Członków Komitetu przedstawiciele społeczności, opracowali różnorodny program, w skład którego wchodzą następujące tematy sympozjów:

1. Współwystępujące trudności we wczesnym wieku dziecka: diagnoza i oferowane wsparcie.
2. Wsparcie komunikacji na wczesnych etapach rozwoju: przegląd wsparcia opartego o dowody naukowe.
3. Diagnozowania osób dorosłych: przegląd badań i zagadnień praktycznych.
4. Przykłady dobrej praktyki w pracy z niesamodzielnymi osobami autystycznymi potrzebującymi dużego zakresu wsparcia.
5. Rezultaty wsparcia dla autystycznych osób dorosłych: tak naprawdę o czyją jakość życia chodzi?
6. Zdrowie z perspektywy całego życia: jak je zapewnić?
7. Poprawa zdrowia psychicznego i dobrostanu osób autystycznych i ich rodzin.
8. Jaka jest przyszłość tele-zdrowia w usługach dla osób w spektrum?
9. Jak stworzyć odpowiednie warunki w szkołach dla uczniów autystycznych? Przegląd rozwiązań opartych o dowody naukowe.
10. Budowanie pozytywnych relacji rówieśniczych w szkołach.
11. Jak wspierać rodziny wykluczone ze względu na pochodzenie, kulturę, język czy finanse?
12. Tożsamość płciowa i autyzm.
13. Neurokognitywistyka – gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy?
14. Różnice sensoryczne – mózg, zachowanie i zarządzanie kryzysowe.


3 PERPSEKTYWY

Podczas wielu sesji Kongresu, jeden temat będzie omawiany przynajmniej z trzech różnych perspektyw. W ten sposób zachowamy równowagę wystąpień: naukowców, praktyków (ze służby zdrowia, edukacji lub opieki społecznej), osób autystycznych, członków ich rodzin i opiekunów oraz osób zaangażowanych w politykę lub rzecznictwo. Na zakończenie sesji będzie czas na dyskusję i oraz sesje Q&A.